Een verloskundige voor een thuisbevalling
Verloskundigen die ondersteunen bij thuisbevallingen zijn eerstelijnszorgverleners. Dit betekent dat zij de belangrijkste zorgverleners zijn die gezondheidszorg verlenen aan vrouwen en hun baby's tijdens de zwangerschap, de geboorte en na de geboorte.
Thuisbevallingsverloskundigen kunnen zelfstandig werken of samen met andere verloskundigen in groepsverband in een gedeelde praktijk. Dit laatste is over het algemeen praktischer, omdat ze anders permanent oproepbaar zouden moeten zijn.
Wat is een verloskundige?
Verloskundigen zijn gekwalificeerde verpleegkundigen die zijn geregistreerd bij hun nationale gezondheidszorg- en accreditatiebureau.
Verloskundigen moeten een erkende opleiding en formele studie hebben afgerond om als verloskundige te mogen werken. Het is belangrijk om te begrijpen dat er verschillen zijn tussen verloskundigen en geboorteverzorgers. Verloskundigen hebben een verplichte professionele, formele opleiding gevolgd, meestal eerst als verpleegkundige en daarna door een aanvullende kwalificatie als verloskundige te behalen. Ze kunnen zich ook direct hebben gekwalificeerd via een opleiding verloskunde.
Verloskundigen zijn zeer goed opgeleide beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg en zijn volgens de wet verplicht om op een ethische, legale en consequent professionele manier te werken.
Wat is een thuisbevallingsverloskundige?
Thuisbevallingsverloskundigen werken zelfstandig of vanuit een ziekenhuis of geboortecentrum. Vaak willen ze de moeder al heel vroeg in haar zwangerschap ontmoeten, zodat ze een goede verstandhouding en een wederzijds respectvolle relatie kunnen opbouwen.
Thuisbevallingsverloskundigen delen veel van dezelfde filosofieën als andere gekwalificeerde verloskundigen om de angst rond zwangerschap en bevalling weg te nemen en moeders te ondersteunen om zo natuurlijk mogelijk te bevallen met zo min mogelijk medisch ingrijpen.
Thuisbevallingsverloskundigen hebben een inherent geloof in het vermogen van een vrouw om zonder onnodige tussenkomst te bevallen. Hun doel is ook om de veiligheid van moeder en baby te allen tijde te garanderen. Ze zijn zich bewust van hun eigen klinische beperkingen en weten wanneer ze moeten doorverwijzen naar andere verloskundige hulp.
Waarom zou iemand een thuisbevalling willen?
Elke vrouw en zwangerschap is uniek. De verwachtingen van elke vrouw rond de geboorte van haar baby en hoe ze dat wil doen, zijn zo individueel dat er geen pasklaar antwoord bestaat.
Moeders die thuis willen bevallen, doen dit meestal om een van de volgende redenen:
- Ze willen onnodig medisch ingrijpen vermijden. In ziekenhuizen wordt vaker chirurgisch ingegrepen, bijvoorbeeld het kunstmatig breken van de vliezen, Syntocinon-infuus, tangverlossing en/of vacuümextractie, episiotomie en/of keizersnede.
- Veiligheid.
- Een eerdere teleurstellende bevalling. Een thuisbevalling geeft moeders de kans om emotioneel te helen.
- Bevallende moeders kunnen het gevoel hebben dat ze meer controle hebben over hun lichaam, hun bevalling en de geboorte.
- Om zich op hun gemak te voelen in hun eigen huis, dat vertrouwder is dan een ziekenhuisomgeving. Veel vrouwen die ervoor kiezen om thuis te bevallen, hebben het gevoel dat hun bevalling meer ontspannen en rustiger verloopt dan wanneer ze in het ziekenhuis zouden zijn."
Is een thuisbevalling veilig?
Hier zijn veel onderzoeken naar gedaan. In 2009 presenteerde het British Journal of Obstetrics and Gynaecology een onderzoek waarin meer dan 500.000 geplande thuis- en ziekenhuisbevallingen met een laag risico zijn onderzocht.
De conclusie van het onderzoek was als volgt
Een thuisbevalling verhoogt niet het risico op perinatale sterfte en ernstige perinatale morbiditeit onder vrouwen met een laag risico, op voorwaarde dat het kraamzorgsysteem deze keuze faciliteert door middel van goed opgeleide verloskundigen en een goed systeem voor vervoer en doorverwijzing.
Het is van cruciaal belang dat zwangere vrouwen en hun partners hun eigen, goed onderbouwde en geïnformeerde beslissingen nemen over wat goed voor hen is. Stel veel vragen, neem actief deel aan je eigen gezondheidszorg en, belangrijker nog, kom op voor jezelf en je baby.
Stellen die een thuisbevalling willen, moeten goed worden ingelicht over de risico's. Er zijn aanwijzingen dat zo'n 12-43% van degenen bij wie tijdens de zwangerschap een laag risico is vastgesteld een complicatie krijgen waardoor ze toch naar het ziekenhuis moeten. Ze moeten er ook van op de hoogte worden gebracht dat hoewel het absolute risico mogelijk laag is, een geplande thuisbevalling gepaard gaat met twee- tot driemaal meer risico op neonatale sterfte vergeleken met een geplande ziekenhuisbevalling.
Er bestaat een algemeen schema voor regelmatige prenatale bezoeken:
- Tijdens de zwangerschap maandelijks tot week 30. Afhankelijk van de praktijkafspraken van de individuele verloskundige kan dit op haar kantoor of bij de moeder thuis gebeuren.
- Van week 30 tot week 36 – elke twee weken.
- Vanaf week 36 – elke week totdat de baby geboren is.
Indien nodig kunnen er vaker bezoeken plaatsvinden.
Zwangerschapscursus
Sommige verloskundigen bieden lessen aan over bevalling, ontspanningstechnieken, actieve bevalling en visualisatietechnieken. Ook hebben ze vaak gedrukte informatie of educatief materiaal, zodat aanstaande ouders de zwangerschap en geboorte beter leren begrijpen.
Geboorte
De verloskundige wordt door de vrouw of haar partner gebeld met de mededeling dat de weeën zijn begonnen. Meestal wordt in onderling overleg bepaald wanneer de verloskundige bij het gezin thuiskomt. Dit kan tijdens de zeer vroege stadia van de bevalling zijn, maar meestal wanneer de bevalling is begonnen. De verloskundige blijft voor de geboorte van het kindje en de nageboorte. Als de verloskundige zich ervan heeft overtuigd dat moeder en baby stabiel zijn, vertrekt ze. Verloskundigen die thuisbevallingen begeleiden, laten hun contactgegevens achter voor het geval er zich problemen voordoen.
Als de moeder toch naar het ziekenhuis moet, gaat de verloskundige mee, tenzij er iets anders geregeld is.
Postnatale ondersteuning
Meestal 1 of 2 keer per dag gedurende de eerste 3 dagen en dan om de dag tot 10 dagen na de geboorte. Postnatale controles vinden vaak plaats 2 en 4 weken na de geboorte. Een laatste postnatale controle vindt plaats 6 weken na de geboorte
Ondersteuning op afroep
De meeste thuisbevallingsverloskundigen bieden 24/7 telefonische ondersteuning. Als zij zelf niet beschikbaar zijn, zorgen ze voor vervanging. In geval van een verloskundig of medisch noodgeval wordt zwangere vrouwen altijd geadviseerd om rechtstreeks naar de plaatselijke kraamafdeling of het ziekenhuis te gaan.
Wat heeft een verloskundige bij zich voor een thuisbevalling?
- Haar kennis, klinische oordeel, opleiding en inlevingsvermogen
- Al het noodzakelijke en wettelijke papierwerk, inclusief geboorteregistratieformulieren
- Een geboortepakket, bestaande uit een navelstrengklem, een steriele schaar en handschoenen, wattenstaafjes en watten
- Een Doppler, Pinard of stethoscoop om naar de hartslag van de baby te luisteren
- Een bloeddrukmeter om de bloeddruk van de moeder te meten
- Een thermometer
- Zuurstof- en afzuigapparatuur
- Reanimatieapparatuur
- Weeënopwekkende middelen, zoals Syntocinon en syntometrine, die helpen bij het samentrekken van de baarmoeder
- Infuus
- Spuiten, tourniquet en apparatuur om bloed op te vangen
- Hechtmateriaal
- Contactinformatie voor noodgevallen
- Sommigen bieden ook een geboortezwembad, dat van tevoren moet worden opgezet
De kosten
Elke verloskundige heeft haar eigen tarieven en de kosten kunnen dus verschillen. Sommige verloskundigen zijn geregistreerd, anderen niet. Zwangere vrouwen die een beroep doen op de diensten van een verloskundige thuis, hebben recht op een transparante en eerlijke uitleg van de kosten. Sommige medische verzekeringen bieden korting voor het inschakelen van een verloskundige thuis. Maar ga er niet zomaar vanuit dat je ervoor verzekerd bent en vraag informatie op.
